(General Leadership)

رهبری یک مقام یا عنوان نیست؛ یک عادت، یک رویکرد و یک سبک زندگی است

برای رهبر بودن، پس از اصلاح نگرش و رهایی از افسانه‌های رهبری

لازم است حداقل ابزارهای اساسی برای شکل دادن ظرفیت رهبری را گردآورد.

یک رهبر لازم است بتواند با هر چهار طرف مخاطبین خود، رابطه راهبرانه کارآمدی برقرار کند.

اگر یک رهبر نتواند در یک زمان واحد با بالادستان، زیردستان، همطرازان و مخاطبین خود،

رابطه‌ای مناسب و متناسب و موثر شکل دهد

نمی‌تواند مهمترین سرمایه رهبری، یعنی سرمایه اجتماعی ایجاد کند

رهبر کسی است که در نهایت تاب آوری و انعطاف پذیری، با استفاده از هوش هیجانی،

و بهره‌گیری از منابع قدرت خویش،

در انواع مخاطبین نفوذ کرده و به شکلی که به رفع نیازهای همه‌ی هموندان توجه شود

اقدام به حل مسایل می‌نماید

او برای متراکم‌سازی و هم جهت کردن اشتیاق‌های دیگران از ابزارهای کارآمد لازم برخوردار است

و تفاوت جَوگیری و جَوزدگی را بخوبی می‌داند و نقاط قوت افراد را به دیگران پیوند می‌زند

یک رهبر خوب، خوب می‌داند چه زمانی باید پیرو باشد

و یک پیرو خوب، خوب می‌داند چه زمانی باید رهبری کند

(Leadership Thoughtware)

زندگی سراسر حل مسئله است

هر آن چیز که  بین نیاز و مرجع پاسخ آن، فاصله ایجاد کند، انسان را با مسئله مواجه می‌کند

رهبران برای شناسایی مسائل، از سویی به یک نظام ارزشی واقعی و اصیل نیاز دارند

و از سوی دیگر به شناخت از ابعاد و زوایای روان خویش

اما علاوه بر این دو مورد،

برای مسئله شناسی، مسئله یابی، راه حل سازی، تصمیم گیری، اجرا و پیگیری

نیاز دارند که اصول، قواعد، فنون و ابزارهای درست اندیشیدن را نیز به خوبی فرا گرفته باشند.

رهبری بدون توانایی درک عمیق و تحلیل شرایط، غیرممکن است.

رهبران باید توانایی‌های تفکر نقاد و تحلیلی را داشته باشند تا بتوانند اطلاعات را

به درستی ارزیابی کرده و بهترین تصمیم‌ها را در مواقع پیچیده اتخاذ کنند.

تفکر خلاق به آن‌ها کمک می‌کند تا راه‌حل‌های نوآورانه برای چالش‌ها پیدا کنند و سازمان خود را در مسیر رشد و تعالی قرار دهند. تفکر سیستمی به رهبران این امکان را می‌دهد

تا تعاملات و ارتباطات پیچیده درون و بیرون سازمان و برکنش آنها با یکدیگر را

به درستی ارزیابی کرده و اثرات تصمیمات خود را در کل سیستم پیش‌بینی و هدایت کنند.

آموزش تفکر برای یک رهبر نه تنها ضروری، بلکه حیاتی است

(Leadership mindset)

ریشه ناکارآمدی در ساختار ذهنی نامنسجم، مبهم و القائی راهبر سازمان است.

ساختار ذهنی (mindset) چارچوبی است که ما از طریق آن‌ دنیا را درک می‌کنیم

و متناسب با آن به پدیدارها پاسخ می­‌دهیم.

ارزش‌های واقعی و اصیل، زیربنایی‌ترین مولفه‌ی ساختار ذهنی هر رهبر است

که ماموریت و چشم‌انداز خود را بر مبنای آن تدوین کرده

و انتخاب‌ها، جهت­‌گیری­‌ها، راهبردها، رفتارها و عادت­‌های او را شکل می­‌دهند.

رهبران بر اساس ساختار ذهنی­‌شان

فرصت­‌ها و تهدیدها را پردازش می­‌کنند، مزیت رقابتی و منفعت تعریف می­‌کنند،

هویت شکل می­‌دهند، اعتماد و اعتبار می­‌سازند، حل مسئله می­‌کنند،

تصمیم می­‌گیرند، برای عبور از چالش­‌ها برنامه­‌ریزی می­‌کنند،

سطح سلامت سازمانی را تعیین می­‌کنند، تیم سازی و سیستم‌سازی می­‌کنند،

تعارضات را بر طرف می­‌نمایند، به خود و دیگران انگیزه می­‌بخشند،

فرهنگ سازمانی را شکل می‌­دهند و بستر رشد مستمر را در سازمان می‌گسترند.

داشتن یک ساختار ذهنی یکپارچه و روشن، اولین گام برای راهبر شدن است.